روزگاری است قاصدک در چرخش بینهایت خود دنبال گمشده ای

از جنس بلور می گردد.

می چرخد و می چرخد و می چرخد

در هر چرخشش چیزهایی می یابد که هیچ سنخیتی با جنس بلور ندارد.

همه جا را کدر  می بینید و سیاهی و سیاهی و سیاهی .

خداوندا فقط دستمان را بگیر و به سوی روشنی هدایتمان فرما.

مگر قاصدک چیز زیادی می خواهد فقط می خواهد

کسی را پیدا کند که از جنس آب زلال زلال باشد

تا پیغام خود را به او برساند.

نویسنده : فرزانه خالیگران